Nie bój się stomatologa

- wiertłami typu frez (trudna, rzadko stosowana) metoda ultradźwiękowa - skaler ultradźwiękowy metoda dźwiękowa - falami dźwiękowymi z zakresu 6-8 kHz metoda laserowa - skaler laserowy metoda chemiczna - z użyciem płukanek, sł

Nie bój się stomatologa

Definciaj skalingu

Skaling - usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów.

Metodami usuwana kamienia nazębnego są:

metoda konwencjonalna - skaler ręczny
metoda mechaniczna - wiertłami typu frez (trudna, rzadko stosowana)
metoda ultradźwiękowa - skaler ultradźwiękowy
metoda dźwiękowa - falami dźwiękowymi z zakresu 6-8 kHz
metoda laserowa - skaler laserowy
metoda chemiczna - z użyciem płukanek, służy jedynie do zmiękczenia kamienia (np. 30% roztworu perhydrolu)potrzebny przypis
piaskowanie - przy pomocy piaskarki usuwa się drobiny kamienia pozostałe już po skalingu.1


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skaling


Choroby zębów - parodontoza

Mało kto wie, ale parodontoza to nie jest prawidłowa nazwa na znany problem stomatologiczny. Poprawna nazwa to PARADONTOZA, jednak żeby uniknąć nieporozumień, można po prostu powiedzieć, że to zapalenie przyzębia.

Jest to nieprzyjemna choroba, która daje charakterystyczne objawy - szyjki zębów zostają obnażone i dochodzi do powstania procesów zapalnych na dziąsłach. Nie można lekceważyć tego problemu. Jego źródłem jest po prostu infekcja bakteryjna. Bakterie znajdujące się na kamieniu nazębnym wchodzą wgłąb kieszonek dziąsłowych i "robią swoje" - czyli powodują zanik kosci i rozchwianie zębów. Brzmi bardzo niefajnie.


Historia mostów kompozytowych

System mostów kompozytowych ? metoda stosowana w stomatologii, opracowana przez Cezarego Turostowskiego, przy współpracy z Katedrą Ortodoncji Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie.

Pierwsze mosty wykonane zostały w Katedrze Ortodoncji i Ortopedii Szczękowej Pomorskiej Akademii Medycznej w 1992 roku. Początkowo traktowane jako tymczasowe rozwiązanie, po siedmiu latach, w wyniku postępów badań nad mostami uzupełnienia te zaczęto traktować jako docelowe.

Mosty początkowo wykonywano u pacjentów leczonych ortodontyczne z wrodzonym brakiem siekaczy bocznych górnych (dwójek). W późniejszych latach zaczęto uzupełniać także inne zęby, zwłaszcza przedtrzonowce. W części przypadków wzbogacano most kompozytowy o licówkę lub wydmuszkę porcelanową co spowodowało zwiększenie atrakcyjności mostu. Z czasem metoda ta znalazła także pozytywne zastosowanie wśród osób starszych.

Różne metody wykonania mostów określono wspólną nazwą SMK systemu mostów kompozytowych1.

Zwieńczeniem badań była praca doktorska napisana w czerwcu 1999 roku przez Cezarego Turostowskiego pt. "Mosty kompozytowe konstrukcji własnej stosowane w odbudowie górnych bocznych siekaczy". Patronat nad pracą objęła Prof.dr hab. Irena Karłowska.

W roku 2003 zostały zorganizowane liczne cykliczne kursy2 dla zainteresowanych lekarzy, a także warsztaty w akademickich, ortodontycznych ośrodkach dydaktycznych w całej Polsce.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_most%C3%B3w_kompozytowych